Bybelse Narratief en Ps 127

Francois van Deventer in gesprek met Dr Adi Schlebusch

Wanneer ons na ons wêreld kyk, dan lyk alles so deurmekaar:

  • Kunswerke is betekenisloos en baie lyk of dit deur ‘n driejarige gemaak is.
  • Die argitektuur is ‘n laslappie ervaring
  • Op morele vlak word alles getollereer behalwe dit wat regsinnig is

Hierdie is egter nie ‘n toevalligheid nie… dit is die eindpunt van die goddelose denke van ons dag. Dit is soos ‘n bootjie wat doelloos en ankerloos op die storms van die see rond dobber. Hierdie denkers noem hulself postmoderniste.

In ‘n gesprek met Dr Adi Schlebusch gesels ons oor die Bybelse verhaal (narratief) teenoor die goddeloses Postmoderniste van vandag wat ontken dat daar enige meta-naratiewe bestaan. Dr Adi het sy PhD gedoen onder die tema : Strategic Narratives : Groen van Prinsterer as Nineteenth-Century Statesman-Historian

Hier is enkele grepe uit hierdie gesprek:

  • Narratiewe is die raamwerk wat sin en betekenis verskaf aan ons dade en ons lewe as mense. As jy vrae vra soos: Wie is ek, Waar is ek, Waar kom ek vandaan, Waarheen is ek oppad, dan is jy eintlik besig met narratiewe…narratiewe is belangrik omdat dit ‘n singewende funksie het… om sin van die werklikheid te maak.
  • Postmoderniste ontken dat ons op ‘n bepaalde tyd, op ‘n bepaalde plek, met ‘n bepaalde doel is. Alles word totaal abstrak.
  • Die Bybel is ‘n narratief en wat dit treffend maak is dat God Hom nie op ‘n sistematiese manier oor die waarhede van die Christelike geloof aan ons openbaar het nie. As God wou, kon Hy dit gedoen het, maar Hy het gekies om dit nie te doen nie. Hy openbaar in die vorm van ‘n narratief.
  • Daar is ‘n paradigma van Genesis tot Openbaring : Skepping, Sonde, Verlossing en Verheerliking.
  • God verlos nie net ons siele nie. Dit het ook kosmiese implikasies… die hele skepping word daarby betrek.
  • Christene maak sin van die werklikheid vanuit die Bybelse beginsel dat aan Christus is alle mag gegee in hemel en op aarde en dat Hy ons deur sy Gees verlos en hernu na Sy beeld. Dan is die uiteinde die herstel van die harmonie tussen God en mens en tussen God en Skepping.
  • Musk en Peterson se weerstand teen hierdie nuwe vorm van goddeloosheid (woke mind virus) is nie genoegsaam nie… enige oplossing kort van ‘n terugkeer na Bybelse Beginsels en ‘n erkenning van die God wat Homself in die Bybel openbaar gaan nie die mas opkom nie… sonder die regte grondslag gaan jy nêrens kom nie…. As die HERE die huis nie bou nie, dan bou die bouers tevergeefs (Ps 127)…

Moederskap | Bevryding of verdrukking

Francois van Deventer in gesprek met Marguerite Brink en Tina vDeventer

So ‘n ruk gelede kyk ek na ‘n propaganda plakkaat van die Kommunistiese Oos Duitse Republiek (DDR). Dit is van vroue wat besig is om ‘n sloot te grawe. Dit is ‘n plakkaat wat praat van die bevryding van vroue. Hulle praat met trots daarvan dat vroue wat slote grawe bevry is. Dit is in lyn met feministiese leiers soos Betty Friedan en Simone de Beauvoir se denke. Simone:

“Dit is maklik om jou ‘n wêreld voor te stel waar manne en vroue gelyk is, want dit is presies wat die Sowjet Revolusie beloof het: vroue wat opgevoed en opgelei word net soos die manne en wat onder dieselfde werksomstandighede en vir dieselfde lone sal werk. Erotiese vryheid sou vanselfsprekend wees, maar die seksuele daad sou nie ‘n “diens” wees waarvoor betaal moet word nie; vroue sou verplig wees om deur ‘n ander manier vir haarself te sorg; die huwelik sou gebaseer wees op ‘n vrye ooreenkoms wat die eggenotes ter enige tyd kon verbreek; moederskap sou vrywillig wees en dus dat voorbehoeding en aborsie toegelaat word en dat alle moeders en hul kinders dieselfde regte binne of buite die huwelik sal geniet; swangerskapverlof deur die staat betaal sal word en die staat sal ook verantwoordelikheid neem vir die kinders.”

Ons is nou in ons samelewing by die plek waar vroue hierdie “ideale” verwesentlik het. Ek het vandag vir Tina van Deventer en Marguerite Brink saam met my. Beide van hulle gaan die feministiese model teen. Tina het 12 kinders in die wereld gebring en Marguerite verwag haar sesde kindjie. Ons gaan gesels oor “Moederskap – bevryding of verdrukking”

Enkele grepe uit die gesprek:

“Dis is vir vroue in die algemeen makliker om die versorging te doen en dit is glad nie minder belangrik nie – en dit is waar die feministe die groot fout maak: hulle sien dit as hierargie waar die man meer belang het as die vrou wat kos maak… as mens die harmonie waar ‘n man en vrou saamwerk sien, dan sien jy hoe genadig was God om dit so duidelik vir ons in sy Woord op te teken… om as gesin saam te wees en saam te werk en God te dien.” …

Vroue in die gemeente sien baie keer letterlik hul rol as die koek en die tee… amper as dat enige iemand dit kan doen…Ek dink hulle sien hul rol so klein… die binding van die gemeente is afhanklik van die rol wat die [nie feministiese] vrou bing tot die tafel om op ‘n ander manier te versorg… dit is so jammer dat waarde gekoppel word aan jou rol. Dit is nie wat Paulus doen nie… vir God is ons gelyk in waarde en tog het Hy rolle ingestel. Tog het Hy gesê Ek wil hê dat vroue hierdie rol beklee en mans hierdie tipe beide in die huis en die gemeente… dit is die goeie skeppingsorde… Dit gaan oor daardie harmonie… oor daardie samewerking. As elkeen sy onderskeie deeltjie tot eer van die HERE ten beste doen, dan dien dit die gemeente die beste…

Daar is al baie waar die feminisme ons Christelike wêreldbeskouing so beinvloed het, dat ons verkeerde dinge sien a normaal… Jy word as abnormaal beskou is jy sê ek maak my eie kinders groot… die belangrikste dinge laat hulle na… een van die leuens van feminisme is dat vroue alles kan hê: sy kan hierdie goeie ma wees en hierdie goeie vrou wees en sy kan nog ‘n loopbaan hê buite die huis… maar ek is oortuig daarvan dat ons nie geskep is om alles te kan doen nie. Iewers val pap op die grond…. ons het vergeet hoekom daar huwelukke en kinders is…. feminisme het groot invloed selfs onder Afrikaners uitgeoefen… ons dink nie meer hieroor na nie. Ons leef letterlik in dit is wat almal om my doen en ek karring nou maar net aan met wat almal om my doen… Waar wil die kerk oor 15 20 jaar wees as ons nie ons kinders leer om God lief te hê nie? Dit is een van die belangrikste take om die stokkie aan te gee vir die volgende geslag sodat daar ‘n verbondsgemeenskap [kerk] sal wees…

Ek dink dit is waar die feminstiese beweging die sterkte deurkom: hulle het selfs onder Christene dit wat veronderstel is om te wees so vervlak tot ons is mense in een huis wat niks met mekaar uit te waai het nie en wanneer die kinders groter raak, dan word hul nog losser van die gesinstruktuur, en die ma en pa het ook nie lekker met mekaar iets uit te waai nie …

Dit is nie net van skottelgoedwas en doeke ruil nie. ‘n Ma het haar dissipeltjies. Haar sendingveld heeldag onder haar voete. Sy hoef nie uit te gaan in Afrika om hulle te gaan soek nie. Sy moet net die geleentheid wat sy het by haar huis gebruik.

Die onderhoud kan op youtube bekyk word: